Kuskunlu başında açar çiçekler,
Her dala konar türlü böcekler,
Hasretle döneni bir bir kucaklar,
Şenlenir dağları benim köyümün.
Fındık dallarında püsler sallanır,
İncirler dalında kalıp ballanır,
Turşular kurulup bize yollanır,
Üzülür dağları benim köyümün.
Fırınları atıl, darı bekliyor,
Yaşlılar üzgün, medet bekliyor,
Kalpleri yorulmuş, artık tekliyor,
Yaşlıları üzgün benim köyümün.
Bahçe ayıklanır, odun yığılır,
Taşınmaz bahçeden, yine dağılır,
Sanmayın ahırda inek sağılır,
Ahırları üzgün benim köyümün.
Kar yağınca kapar, keser yolları,
Kimse kaldıramaz düşen dalları,
Köylümün çok perişan halları,
Derdi çoktur benim köyümün.
Kış gelince, konuşacak adam bulunmaz,
Her insan dertlidir, derdi sorulmaz,
Kanayan yaradır ama sarılmaz,
Sohbeti hoştur benim köyümün.
Değirmenler dönmez, suları savuk,
Yaralar eskidi bağladı kabuk,
Köy elden gidiyor, dönelim çabuk,
Değirmenleri dönmez, benim köyümün.
Kenan KESKİN 30 Ocak 2016 İstanbul
DARI:Mısır
PÜS: Fındık poleni(tozlaşma sağlar)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder