BENİM KÖYÜM (2)

BENİM KÖYÜM( 2)

İnek yayarken, mile oynardım,

Yerimde duramaz, fıkır fıkır kaynardım,

Bir parça ekmekle hemen doyardım,

Huzuru vardı benim köyümün.

İmece olup da tarla kazardım,

İşler bitmez diye biraz kızardım,

Fırsatını bulur, bazen uzardım,

Neşesi vardı benim köyümün.

Bahçede, bağda fındık toplardım,

Daldan dala atlar, tutup yolardım,

Fındığı şeleğe hep ben koyardım,

Yükü de güzeldi benim köyümün.

Anamın yanında pekmez yapardım,

Közü öne çeker mısır atardım,

Pıtır pıtır patlar, ben de bakardım,

Mısırı güzeldi benim köyümün.

Okulu uzaktı biraz yürürdüm,

Konuyu komşuyu yolda görürdüm,

Sırtımda çantayı az mı götürdüm,

Yolu da güzeldi benim köyümün.

Komşular gelirdi, sohbet ederdim,

Küçüktüm lakin, iyi dinlerdim,

Komik olanlara kıs kıs gülerdim,

Komşusu güzeldi benim köyümün.

Kenan Keskin

1 Şubat 2016 İstanbul 

NOT:

Mile: Taştan yapılmış bilye

Şelek: Fındık dalından örülerek yapılan büyük sepet

İmece: Köyde işlerin beraber ve sırayla yapılması