öğrencilerim yine bir iftar düzenlemişler ve beni de davet etmişlerdi. Aralarında kimler yoktu ki, doktor, avukat, Dişhekimi, mühendisler,mimarlar...
Her yıl geleneksel olarak düzenlenen bu iftarlar oldukça keyifli bir o kadar da gurur verici oluyordu.
Neden olmasın ki, ta birinci sınıfta başlayan serüven ara vermeden devam ediyor ve bu bağ hiç kopmuyordu. Kaç tane öğretmen bu kadar şanslıdır bilemiyorum. Lakin kendimi Allah'ın şanslı kulları arasında hissesiyorum.
Belki dünya malım olmadı. Atım, katım, yatım olmadı ama bu vatan için yetistirdiģim çok kaliteli ögrencilerim oldu. Allah'a şükürler olsun.
Bu dönem öğrencilerim artık hayata atılıyor ve kendilerinden beklenen hizmeti vermeye hazırlanıyorlar. Rabbim onlara meslek hayatında da hayırlı başarılar nasip eylesin inşaallah.
Burada her akşam yaptığım duayı tekrarlamak isterim:" Allah'ım evlatlarımı, öğrencilerimi hayırlı ve Müslüman bir şekilde yetiştirmeyi nasip eyle. Onları hayırlı insanlarla karşılaştır. Onlara hayırlı işler, hayırlı eşler nasip eyle. Onları Rabbine, Habibine, anne babasına ve ögretmenlerine itaarkar eyle" Amin
Bu duygularla hepsini Allah'a emanet ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder